Eğitim, öğrenci, öğretmen, veli, okul, ders vs. vs. Günümüzde bu saydığım kavramlar o kadar değişti, o kadar farklı algılanır oldu ki bazen doğrusu yanlış bazen de yanlışı doğru geliyor. Nereden başlamalı? Gelin eğitim serüvenine birlikte göz atalım.
Bir anne baba, evladı en başarılı olsun ister, bir evlat hem kendini mutlu etmek hem de anne babasını sevindirmek için başarılı olmak ister. Bir öğretmen ise bunların hepsini…
Anne baba, çocuk, öğretmen… Bunların hepsi başarı ister de karşılığında ne yapar? İşte asıl mesele bu. Maalesef günümüz konjonktüründe sadece istiyoruz. Karşılığında genelde bir şey yapmıyor, yapmak istemiyor, olacaksa zahmetsiz ama en iyisi olsun istiyoruz. Emeksiz yemek olmaz. Bir anne baba evladı başarılı olsun istiyorsa eteğindekileri dökmeli, evladına verebileceklerini vermelidir.
Günümüzde okullar, kurs merkezleri, dershaneler vs. artık bazı işlevlerini yitirmiş, bireyden çok çoğunluğa odaklandığı için kişilerin farklılık gösteren karakter ve bu karaktere uygun öğrenme biçim ve düzeylerine çoğu zaman kayıtsız kalmakta, bunları fark edememektedir. Burada anne babaların evlatlarına uygun eğitimi vermesi için onları anlayacak, zamanında onlar gibi öğrenci olmuş, onlara hem ders öğretecek, hem arkadaşlık yapacak hem de öğrenim hayatlarını şekillendirmeleri için eğitim koçluğu/rehberlik yapacak öğretmenler vasıtasıyla özel ders aldırması gerekmektedir.
Bir anne baba eğitim anlamında evladına doğrudan bir katkı sağlayamıyorsa bunun telafisini öğretmeni vasıtasıyla yapmalıdır. Burada da doğru öğretmen tercihi geçiyor. Doğru öğretmeni seçtikten sonra anne baba öğretmene her anlamda güvenmeli, belirli bir süreye kadar sabır göstererek evladında olacak değişimi gözlemlemelidir. Bu değişim bir sihirli değneğin hokus pokusu gibi anlık olmayacak, belirli bir süre sonra gerçekleşecektir. Bir bitkinin bile büyümesi için ona su, gübre vs. ihtiyaçları verildikten sonra sabırlı bir şekilde büyümesi beklenir. Nasıl bir insan (öğrenci) bir anda her şeyi öğrensin. O yüzden evlatlarımıza zaman verip, onları manevi anlamda destekleyerek onların değişimi beklemeliyiz.
Anne baba öğretmen vasıtasıyla ders aldığı için evladını tamamen yalnız bırakmamalı, onlara her zaman olmaları gerek rol modeli olmaları gerekmektedir. Yani bir anne baba evladından başarı bekliyor “Çok ders çalış, en yüksek puanları al!” diyorsa, evladı gibi ders çalışacak, öğretmeni gibi onu kontrol edecek. Peki bir anne baba nasıl ders çalışır? Çok basit. En azından evladı ders çalışırken televizyon izlemeyebilir ya da telefonla oynamayabilir belki bunların üstüne açar bir de kitap okur. Ve ara ara çok anlamasa da evladının öğrendiği konuları biliyormuş ya da anlıyormuş gibi sorabilir ve onu dinleyebilir. Bu süreçte kitap okumak çok önemlidir. Son yıllardaki sınavlar (LGS, YKS) kitap okumanın ne denli önemli olduğunu ortaya koymuştur.
Son olarak, eğitim bir süreç ve takım işidir. Öğrenci, öğretmen ve anne baba, hepsi de görevlerini yerine getirmelidir. Bunlardan biri eksik olursa sonuç da o denli eksik olur. Bir insan olarak karşımızdaki insandan ne istiyorsak en az istediğimiz kadar biz de bir şeyler yapmalıyız.
Görüşlerinizi Bizimle Paylaşın (0)