Yavru Kuşlar

Sıcak bir yaz günüydü.

Buğdaylar sararmaya başlamıştı. Tarlanın sahibi ve oğlu gelmişti. Adam, oğlum buğdaylar olmaya başladı. Haftaya gelip biçmek gerekir. Sen git şimdi amcanlara haber ver haftaya bicelim der ve oradan ayrılırlar. Tüm bu konusmalari buğdayların içindeki yuvasında duymuş ve korku içinde bekleyen üç küçük yavru kuş annesini bekliyorlardı. Nihayet anne geldi ve çığlık çığlığa korku içinde annesine olanları anlattılar. Eğer simdi gelip biçerlerse yavrular uçamaz ve ölürlerdi. Anneleri ise sakin olmalarını söylemiş ve bisey olmayacağını söyleyerek ertesi gün yine yiyecek aramaya çıkmıştı. Derken bir sonraki gün konuştukları günde tarla sahibi ve oğlu geldi. Ama onlar dışında kimse yoktu. Adam oğluna bakip gelmemişler dedi. Adam canı sıkılmış bir vaziyette git o zaman teyzenlere söyle haftaya gelip biçelim der ve yine ayrılırlar. Akşam anne kuş gelince yavrular yine bağrışırlar. Anne bugün biçmediler ama haftaya gelecekler derler. Annesi yine sakin olmalarını tembih eder ve yiyecek aramaya çıkar. Bu arada yavru kuşlarda gitgide büyüyordu. Derken bir sonraki hafta gelir. Adam ve oğlu gelir ama yine kimsecikler yoktur ortada. Adam kimsenin gelmediğini görünce oğluna, oğlum bize bizden başkasının faydası yok haftaya gelip kendimiz yavaş yavaş biçelim der ve ayrılırlar. Akşam anneleri gelir anlatırlar hemen.. Ama yavrular rahattır bu kez çünkü akrabaları olmadan kendileri zaten erinip gelmezlerdi. Anne bunu duyunca panik vir şekilde büyümüş yavrularına ertesi gün uçma denemelerini yaptırır. Ve o gün gelmeden üç yavru da uçmaya hazırdır artık. Yuvadan ayrılmadan annelerine sorarlar. Anne ilk ve ikincisinde bize sakin ol dedin ama üçüncüsünde sen korktun der ve sebebini sorarlar. Annesi ise yavrularım bir iş için başkasından medet bekleyip ona bel bağlayan genelde yarı yolda kalır. Ne zamanki kendi işini sahiplenir ve sahip çıkar o zaman ondan kuvvetlisi bulunmaz. Bu yüzden ilk ikisinde değil de üçüncüde korktum der. Konuşması biterken tarla sahibi ve oğlu tarlanın köşesinden işe koyulur. Anne kuş ve yavruları ufka doğru uçup gözden kaybolurlar.

Sevgili öğrenciler buradaki Kıssadan hisse bir işe girişirken sadece ve sadece kendinize , çabanıza, emeğinize ve azminize güvenin... Unutmayın ki sihirli bir değnek gelip herşeyi rahata kavuşturmayacak. Soruları sizin yerinize çözecek ya da istediğiniz bölümü sizin yerinize kazanacak o değnek üzülerek söylemeliyimki üretilmedi daha.:) Fakat bişey doğuştan beri içinizde bir yerde..

Onu çıkaracak ve hayallerinize ulaşacak sizlersiniz. Hayaller gerçek olur elbette uğrunda savaşılacak kadar değerliyse..

Aynadaki kişiye gülümseyin çünkü bunu hakediyorsunuz. :)