Sayamayacağım kadar çok öğrencim oldu. Bunu gerçek bağlamda söylüyorum. Ben daha lise öğrencisi iken ilkokullara-ortaokuklara dersanemde Türkçe ve İngilizce  öğretmenleri gelmemişse, o hafta bana devretmişse ders anlatırdım.  

Bunun dışında yaşadığım şehirde evlerine gidip özel ders verdiğim öğrencilerim oldu. 9 öğrenciydi sanırım birebir ders yaptığım. Onlardan biri LGS öğrencisiydi ve hiperaktiv bir öğrenciydi. Bunun için psikologa gidiyor ve ilaç kullanıyordu. Dersi-dersleri sevmiyordu. Ancak benimle tüm sözel derslerini çalıştı. Ben tüm sözel bölüm derslerini ona verdim ve şu an lise 2.sınıfa geçti. İstediği liseye yerleşti.  Geçen gün AVM'de kültür yolu festivali bağlamında karşılaştık ve beni gördüğüne çok sevindi. Hocam lütfen tekrar ders yapalım dedi. 

İngilizce dersi verdiğim bir 3.sınıf öğrencim vardı. İlgisi ve merakı vardı ama benden sonra daha da ilgisi arttı ve benimle dersler yaptıktan sonra düzeyine uygun tüm İngilizce okuma kitaplarını çevirmeye başladı, kendisi günlük konuşma şeklinde konuşmaya başladı ve artık dersleri yapmamaya karar verdik. Çünkü 1,5yıl emeğin ardından(ders saatlerimiz az olduğu için bu süre uzadı çünkü öğrenme güçlüğü ve dikkati toplamada sorun yaşayan bir öğrenciydi ve haftada bir gün 2 saat bize asla yetmezdi bu yüzden 1,5 yıl sürdü eğitimi)  öğrenme  düzeyine hatta onun 3-4 sınıf sonrasına uygun düzeye gelince derslerimizi tamamladık. Benden sonra hep beni özleyip evlerine davet etti ve bağımız hiç kopmadı. Bu yıl tekrardan geliştirmek adına ders düşünüyorlar.

Bu örnekleri artırmam mümkün ama olumsuzluklara rağmen bir şeyleri herkes başarıyor, birlikte çalışarak neden yapmayalım?❤️

Ders İçin Uygun Olduğu Zamanlar

Öğretmenin Blog Yazıları